Κυριακή 26 Νοεμβρίου 2017

ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΣΩΣΟΥΝ ΤΟ ΒΟΛΕΙ;

Πρωτοφανή και Ανήκουστα
Πρωτοφανής και πρωτόγνωρη για τα διοικητικά πράγματα της Ομοσπονδίας, είναι η απουσία των περισσοτέρων ομάδων (ΦΟ ΒΡΙΛΗΣΣΙΩΝ, ΑΟ ΛΑΜΙΑΣ 2013, ΑΟ ΑΙΓΑΛΕΩ, ΠΑΝΕΡΥΘΡΑΙΚΟΣ, ΔΑΣ ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ), που εκπροσωπούν τα μέλη του ΔΣ της ΕΟΠΕ, από τον θεσμό του Κυπέλλου.

H συρρίκνωση και η υποβάθμιση του θεσμού ξεκίνησε μετά την απόφαση του Γιώργου Καραμπέτσου να περιορίσει το θεσμό του Κυπέλλου σε υπόθεση των ομάδων που αγωνίζονται στις Εθνικές Κατηγορίες (Volleyleague, Α2 στους άνδρες και Α1, Pre-league και Α2 στις γυναίκες), σε σχέση με αυτό που ίσχυε, ΟΤΑΝ το Κύπελλο αφορούσε όλες τις ομάδες όλων των κατηγοριών.

ΟΤΑΝ το κύπελλο ήταν ένας θεσμός που συμμετείχαν όλοι. Διαβάστε την αναφορά μας στο «ΜΙΚΡΑΙΝΟΥΝ ΤΟ ΑΘΛΗΜΑ» στις 27/6/2017.

Μετά από αυτό ήρθε και το δεύτερο πλήγμα στον θεσμό του Κυπέλλου αλλά και στο Ελληνικό βόλεϊ από τους διοικούντες την ΕΟΠΕ, που έδωσαν τη χαριστική βολή με την ευκαιριακή απόφαση που έλαβαν τα συγκεκριμένα μέλη του ΔΣ, που έχουν ομάδες στις Εθνικές Κατηγορίες, να μην τις δήλωσουν να αγωνιστούν στο θεσμό του Κυπέλλου.

Διαμόρφωσαν έτσι με την απουσία τους, κλίμα απαξίωσης και υποβάθμισης του θεσμού και δημιούργησαν αμείλικτα ερωτήματα που απευθύνονται σε αυτούς που όφειλαν να τον υπηρετούν, να τον προστατεύουν και να τον περιφρουρούν.

Επίσης απευθύνονται και στον πρόεδρο της ΕΟΠΕ που χρειαζόταν, για να στηρίξει τον κορυφαίο θεσμό της Ομοσπονδίας για το Ανδρικό βόλεϊ, που τόσο κόπτεται να αναπτύξει, να «επιβάλλει» την συμμετοχή των ομάδων, θέτοντας θέμα ακόμα και παραιτήσεων μέλους ή μελών του ΔΣ, η ομάδα των οποίων δεν συμμετείχε στις διοργανώσεις. Έτσι κατοχυρώνονται οι αρχές και οι αξίες για όσους τις έχουν.

Τα ερωτήματα για τους συγκεκριμένους, παραμένουν επίκαιρα, επιτακτικά, πλην όμως, αναπάντητα:
*Γιατί έθεσαν υποψηφιότητα στο ΔΣ της ΕΟΠΕ όταν αδυνατούν να υποστηρίξουν τις διοργανώσεις της, αρνούμενοι να συμμετάσχουν οι ομάδες τους σε αυτές;
*Πως θα πείσουν τους άλλους να συμμετάσχουν ή να τις σεβαστούν ενώ οι ίδιοι πράττουν το αντίθετο;
*Με ποιον τρόπο θα υπερασπιστούν την αξιοπιστία και την φερεγγυότητα μιας διοργάνωσης όταν οι ίδιοι οι σύμβουλοι «κρατάνε» τις ομάδες τους στο σπίτι;
*Η συμμετοχή στην διοίκηση ενός αθλήματος αν δεν εκφράζει την διάθεση προσφοράς, μέσα από ένα όραμα αναβάθμισης, ανασύνταξης και προοπτικής, τι άλλο μπορεί να εκφράσει;
*Πως θα ορθώσει πειστικό λόγο ένα συμβούλιο, όπου απαιτείται,  όταν αυτοαναιρείται με αυτόν τον τρόπο;
*Πως μπορείς να εμφανιστείς ως αυτόκλητος σωτήρας του αθλήματος, όταν δεν μπορείς να υποστηρίξεις στοιχειωδώς την παρουσία της ομάδας σου στο θεσμό του Κυπέλλου; Όταν δε μπορείς να υποστηρίξεις τον εαυτό σου πως μπορείς να σώσεις τον κόσμο;

Εκτός αν η παρουσία τους στο χώρο έχει προσχηματικούς λόγους και υπαγορεύεται από διαφορετικά κίνητρα. Δικαίωμα του καθενός, εφόσον επιτρέπεται από το σωματείο του, είναι να χρησιμοποιούνται οι ομάδες για προσωπικούς ή κοινωνικούς ή οικονομικούς λόγους, να λειτουργούν ως μαγαζάκια. Όμως δεν μπορεί και δεν πρέπει να βρίσκεται στη ηγεσία του αθλήματος, αποτελώντας το κακό παράδειγμα.

Στις περιπτώσεις αυτές παίρνουν σάρκα και οστά και δικαιώνονται οι πληροφορίες, ότι προσωπικά κίνητρα υπαγορεύουν και καθορίζουν την πρακτική τους.

Περιπτώσεις όπως:
*Διώχνεις τον προπονητή για να παίζει το παιδί σου, αλλά στο Κύπελλο δε δηλώνεις συμμετοχή.
*Αμάρτησες στο παρελθόν για τον ίδιο λόγο, αλλά στο Κύπελλο δε δηλώνεις συμμετοχή.
*Η συμμετοχή στα κοινά υπαγορεύεται, διαχρονικά, από την παρουσία σου κοντά στην εξουσία, αλλά στο Κύπελλο δε δηλώνεις συμμετοχή.
*Δεν έχεις κανένα όραμα για το άθλημα και με την παρουσία σου στο ΔΣ της ΕΟΠΕ, ενδιαφέρεσαι να εξασφαλίσεις «προστασία» για την ομάδα σου, αλλά στο Κύπελλο δε δηλώνεις συμμετοχή.
*Η προσωπική προβολή αποτελεί την μοναδική μέριμνα σε συνδυασμό με κανένα ταξιδάκι αναψυχής και ανάλογο φωτογραφικό υλικό, έτσι για να μην ξεχνιόμαστε, αλλά στο Κύπελλο δε δηλώνεις συμμετοχή.

Το παράδοξο είναι ότι ένας ή περισσότεροι από τους παραπάνω λόγους αρκούν για να αποδείξουν την πολύπλευρη ζημιά που καθημερινά υφίσταται το βόλεϊ και την παρακμιακή λογική που πλέον κυριαρχεί με την αιγίδα της ΕΟΠΕ.